MaSzyna nie ma żadnych wbudowanych mechanizmów utwierdzenia ani zależności. Można w każdej chwili zmienić stan dowolnego sygnalizatora oraz przestawić dowolny rozjazd. Eksperymentalne sprawdzanie zajętości wprowadziłem na Quarku. Mimo że pliki sterujące wyglądają na skomplikowane, to jednak jest to nadal bardzo uproszczone. Zajętości i utwierdzenia są zrobione na pół głowicy a nie na pojedyncze rozjazdy. Nie rozwijałem tego bardziej, gdyż w pierwszej kolejności należałoby zracjonalizować układ torów, co z kolei wymaga przełożenia sieci i praktycznie przemyślenia sensu całej scenerii od zera. Sceneria Tarniowo ma podobne problemy z sensem torów — na jej podstawie opracowałem alternatywną scenerię Tarniowo2, gdzie układ torów głównej stacji jest wzięty z rzeczywistej stacji, a zajętość głowic jest rozwiązana podobnie jak na Quarku. Obecnie przerabiam Linię 61, gdzie układ torów ma większy sens, będąc bliskim odzwierciedleniem rzeczywistości. Jednak dorobienie sterowania analogicznego do Quarka wymagać będzie jeszcze wiele pracy.